*@@*******@@*

زندگی‌ما هم عین همین قصه‌ست. با این فرق که خدا نویسندشه
زندگی همه رو خوب می‌نویسه. ولی متاسفانه ما آدما با کارامون صفحه خوبو خط می‌زنیم و یه صفحه جدید باز می‌کنیم و شروع می‌کنیم یه نوشتن یه زندگی بد

*@@*******@@*
رمان حصار تنهایی من

من همیشه در زمستان کورس های زمستانی انگلیسی میرفتم دخترا و پسرا در یه صنف بودیم با این فرق که صف دخترا پیش رو و صف پسرا پشت سر بودن
یه روز در صنف بودیم استاد هم در حال تدریس بود که یهو دروازه باز باز شد یک دخترو و یه پسر داخل شدن و اجازه ورود خواستن چوکی ها هم دراز چوکی بودن پهلوی منم خالی بود پسره امد کنار من نشست منم که کاملا خانواده مذهبی با یه سرعتی همچو فنر از جام بلند شدم رنگمم که سفید پریده بود همه صنف از خنده منفجر شد

فکر کنم استاد شناختی ازشان داشت که خندید و گفت بی زحمت بنشین سرجات پسر نیست دختره
بعدش واقعا همچو خنگ هر دقیقه سر مو زیر میگرفتم و یهو بالا میکردم طرفش میدیدم ایا واقعا دختره؟
استادم هم سرم فهمید چندین دفه تشر زد که متوجه درس باش
بعد ها با همون دختره خیلی دوست جون جونی شدم
داستانش رو برام تعریف کرد که ما شش خواهریم برادر نداریم منم از وقتی که پیدا شدیم پدر و مادرم برام استایل بچگونه میزدند
مدرسه رو هم تا نصفش در مدرسه پسرا خوندم
همیشه برا استایل موهای بچه گانه سلمانی میروم

شماها همیشه پست میذارین که حالا حالا پسرا شروع کردن تقلید استایل دخترونه از این سبب منم خاستم خاطره مه که برعکس اینه براتون بگم

شاید جالب نبود ولی بازم خاستم باهاتون شریک بسازم

 

 

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪